0023: historisch centrum van Rome (Italië)

Het werelderfgoed in het historische centrum van Rome bestaat uit bijzondere gebouwen en monumenten uit de klassieke oudheid en middeleeuwen. het gaat om de forums, het Mausoleum van Augustus, de Engelenburcht, het Pantheon, de Zuil van Trajanus en de Zuil van Marcus Aurelius, en de religieuze en openbare gebouwen van Rome. Het verdrag van Lateranen bevestigde ook dat enkele eigendommen op Italiaanse bodem en aangeduid als extraterritoriaal, eigendom van de heilige stoel zouden blijven. het gaat hier om een aantal unieke artistieke hoogtepunten: Santa Maria Maggiore, San Giovanni in Laterano en San Paolo Fuori le Mura. Allemaal hebben die eeuwenlang invloed uitgeoefend op de christelijke wereld.

bezocht in februari 2012

op de werelderfgoedlijst sinds 1980

0022: Vaticaan (Vaticaanstad)

Vaticaanstad, een van de heiligste plaatsen van het christendom, getuigt van een grootse geschiedenis en een enorme spirituele invloed. Deze kleine staat bezit een unieke verzameling artistieke en architectonische meesterwerken. Als locatie van het graf van Petrus en bedevaartcentrum is het Vaticaan rechtstreeks en stoffelijk verbonden met de historie van het christendom. Bovendien is het zowel een ideale als karakteristieke schepping van renaissance- en barokkunst. Het oefende vanaf de 16de eeuw een fundamentele invloed uit op de ontwikkeling van de kunst.
De onafhankelijke staat Vaticaanstad kreeg in 1929 met het verdrag van Lateranen tussen de Heilige stoel en Italië vorm van een territoriale soevereine staat over minder dan 0.5 km².

op de werelderfgoedlijst sinds 1984

bezocht in februari 2012

0021: historische binnenstad van Napels (Italië)

Napels is een van de oudste steden van Europa en ondanks de huidige leefomstandigheden zijn grote delen van de lange en bewogen geschiedenis bewaard gebleven. Het stratenpatroon, het grote aantal historische bouwwerken en de ligging aan de golf van Napels maken Napels tot een stad van onschatbare waarde die een grote invloed gehad heeft op Europa en daarbuiten. Napels is vooral belangrijk vanwege zijn stedelijke structuur die een afspiegeling vormt van 25 eeuwen stedenbouw. Het stratenpatroon in de oudste delen van de stad lijkt sterk op dat van de klassieke oudheid.

op de werelderfgoedlijst sinds 1995

bezocht in april 2014

0020: Caserta (Italië)

Het monumentale complex van Caserta is, hoewel het dezelfde vorm heeft als andere 18de eeuwse koninklijke paleizen, van bijzonder belang vanwege zijn afmetingen.
De koning van Napels besloot in 1750 een nieuw paleis te bouwen, dat groter moest zijn dan dat van Versailles. Hij nam Luigi Vanvitelli in dienst, die op dat moment bezig was met de restauratie van de Sint-Pieter in Rome. het koninklijk paleis is rechthoekig van vorm en heeft vier grote binnenplaatsen, 1200 kamers en 34 trappen. De hoofdas van het park is versierd met een serie barokke fonteinen en langgerekte vijvers en eindigt bij de Grote Fontein, waar het water in een waterval van 150 m hoogte naar beneden stort.
op de werelderfgoedlijst sinds 1997

bezocht in april 2014

0019: Vogelreservaat Djoudj (Senegal)

Het reservaat van Djoudj ligt in de delta van de Senegal en is een moerassig gebied van 160 km² met een groot meer, omgeven door stromen, poelen en meertjes. Het vormt een levend maar kwetsbaar reservaat voor ongeveer 1,5 miljoen vogels, als de witte pelikaan, purperreiger, Afrikaanse lepelaar, grote zilverreiger en aalscholver.

op de werelderfgoedlijst sinds 1981

bezocht in april 2014

0018: steencirkels van Senegambia (Senegal en Gambia)

Vier grote concentraties steencirkels representeren ruim 1000 monumenten in een strook van 100 km breed langs ongeveer 350 km van de Gambiarivier. De vier groepen bevatten 93 steencirkels en talloze tumuli, waarvan sommige zijn opgegraven. Dat leverde materiaal op dat tot dateringen leidde van 3de eeuw voor Christus tot de 16de eeuw na christus. Deze vier groepen zijn: Sine Ngayene, Wannar, Wassu en Kerbatch.

op de werelderfgoedlijst sinds 2006

bezocht in april 2014

0017: Saloumdelta (Senegal)

De Saloumdelta ligt aan de Atlantische kust van Senegal op ruim 100 km ten zuiden van Dakar. Vissen en schelpen rapen hebben het menselijk leven in dit 5000 km² grote gebied eeuwenlang in stand gehouden. Het erfgoed omvat brakwaterstromen met ruim 200 eilanden en eilandjes, mangrovebos, een Atlantisch zeemilieu en droog bos. Het erfgoed wordt gemarkeerd door 218 schelpendammen waarvan enkele verscheidene honderden meters lang zijn en die in de loop der eeuwen door de menselijke bewoners zijn opgeworpen. Begraafplaatsen op 288 dammen hebben de vorm van grafheuvels waarin opmerkelijke vondsten zijn gedaan.

op de werelderfgoedlijst sinds 2011

bezocht in april 2014

0016: het eiland Saint-Louis (Senegal)

Saint-Louis werd in de 17de eeuw gesticht als een Franse kolonie, die halverwege de 19de eeuw verstedelijkte. Van 1872 tot 1957 was Saint-Louis de hoofdstad van Senegal en speelde een belangrijke culturele en economische rol in West-Afrika. Het eiland bestaat uit een Noordwijk en een Zuidwijk met Place Faidherbe in het centrum. Het ligt in een prachtige lagune die gevormd wordt door de rivier Senegal. De regelmatige stadsplattegrond, het systeem van kaden en de kenmerkende koloniale architectuur verlenen Saint-Louis een opvallend uiterlijk. Tot de belangrijkste historische gebouwen behoort het oude fort, nu het gouverneurspaleis, dat midden op het eiland staat. Daarnaast ligt de kathedraal, die in 1828 werd voltooid.

bezocht in april 2014

op de werelderfgoedlijst sinds 2000

0015: nationaal park Uluru - Kata Tjuta (Australië)

Zowel vanwege de natuurlijke als de culturele waarde is het nationale park Uluru - Kata Tjuta opgenomen in de werelderfgoedlijst. Het park is gelegen in het rode centrum van Australië. Het ligt in het land van de aboriginal stammen die bekend staan als Anangu. Anangu maken deel uit van de oudste menselijke samenlevingen op aarde. De enorme rotsformaties en de omliggende gebieden maken deel uit van een belangrijk cultureel landschap.
Uluru bestaat uit een harde rode zandsteen die is komen bloot te liggen door verwering van het omliggende gesteente. De omtrek is 9.4 km. Hij rijst naar een top van 340 meter boven een relatief vlakke omgeving. Er zijn rotstekeningen te vinden.
Kata Tjuta bestaat uit 36 steile koepelrotsen. Ze liggen ongeveer 32 km ten westen van Uluru. Net als Uluru zijn de koepels de zichtbare uitsteeksels van de enorme rotsen onder deze.

bezocht in augustus 2009

op de werelderfgoedlijst sinds 1997

0014: Pienza (Italië)

In  deze Toscaanse stad werden de ideeën over stedenbouw uit de renaissance voor het eerst in de praktijk gebracht toen de paus Pius II in 1459 besloot zijn geboorteplaats ingrijpend te wijzigen. Als architect koos hij Bernardo Rosselino, die de principes van zijn leermeester Alberti zou toepassen. Deze nieuwe stedenbouwkundige visie werd toegepast op het schitterende plein Pizza Pio II en de omliggende gebouwen: het Piccolomini-paleis, het Borgia-paleis en de kathedraal met zijn zuiver renaissance-uiterlijk en zijn interieur in laatgotische stijl van de Zuid-Duitse kerken. Het project van Pius II omvatte ook de bouw van de grote woonhuizen voor de kardinalen van zijn gevolg. Het werk hieraan begin in 1463. Ook liet hij twee bouwwerken met een maatschappelijke functie aanleggen, het hospitaal en de herberg tegenover de kerk van Sint Franciscus.

bezocht in november 2012

op de werelderfgoedlijst sinds 1996

0013: de Chinese muur (China)

De formidabele verdedigingswerken die de Chinezen kennen als de "lange muur van tienduizend li" en die werden gebouwd tegen invallen, staan meer algemeen bekend als de Chinese muur. Aan het eind van de negentien eeuwen durende bouw was de Chinese muur het grootste militaire bouwwerk ter wereld. De historische en strategische betekenis wordt alleen geëvenaard door de architectonische waarde.
De bouw van verdedigingsmuren was een gebruikelijke strategie tegen mogelijke indringers en vanaf de achtste eeuw voor Christus werden er verschillende gebouwd. Vanaf 220 voor Christus begon Qin Shi Huangdi, de eerste keizer van een verenigd China, met het restaureren en verbinden van de verschillende delen van de muur. Deze stukken zouden het eerste samenhangende verdedigingsstelsel tegen invallen uit het noorden moeten vormen en tegen de eerste eeuw voor Christus zorgden verdere uitbreidingen ervoor dat de muur bijna 6000 km overspande.

bezocht in juli 2012

op de werelderfgoedlijst sinds 1987

0012: Pompeï, Herculaneum en Torre Annunziata (Italië)

De overblijfselen van de steden Pompeii en Herculaneum die werden verwoest tijdens de uitbarsting van de vulkaan Vesuvius op 24 augustus 79 na Christus, verschaffen een compleet, levendig en uniek beeld van de maatschappijstructuur en het dagelijks leven op een specifiek moment in de geschiedenis. Door de uitbraak van de Vesuvius werden de twee welvarende Romeinse steden en vele villa's in de omgeving onder de as bedolven. Sinds het midden van de achttiende eeuw zijn deze weer uitgegraven en voor het publiek toegankelijk gemaakt. De uitgestrekte handelsstad Pompeii contrasteert met de kleinere, maar beter bewaard gebleven overblijfselen van het vakantiedorp Herculaneum. De schitterende muurschilderingen van de Villa Oplontis in Torre Annunziata geven een levendige indruk van het rijke leven dat welvarende burgers uit de begindagen van het Romeinse Rijk hebben geleid.

op de werelderfgoedlijst sinds 1997

bezocht in februari 2013

0011: Trulli van Alberobello (Italië)

Alberobello, de stad van de kalkstenen huizen bekend als trulli, is een buitengewoon voorbeeld van streekgebonden architectuur. De trulli, waarvan het merendeel dateert van voor het eind van de 18de eeuw, zijn gebouwd van ruw bewerkte stukken kalksteen, die direct op de onderliggende rotsgrond werden geplaatst. De muren van de rechthoekige kamers hebben kleine vensters. Vuurplaatsen, ovens en alkoven zijn uitgehakt in de dikke muren. De cirkelvormige of ovale stenen daken zijn niet beschilderd, maar bedekt met een patina van mossen en korstmossen. Sommige zijn versierd met mythologische of religieuze symbolen van witte as. De muren van de trulli daarentegen worden om de zoveel tijd witgekalkt. In de wijk Monti staan 1030 trulli. De straten lopen hier heuvelafwaarts en komen samen aan de voet van de heuvel. De wijk Aja Piccola, met 590 trulli, is minder homogeen dan Monti.

op de werelderfgoedlijst sinds 1996

bezocht in februari 2013

0010: scheepsliften in het Canal du Centre bij La Louvière (België)

De vier hydraulische scheepsliften op dit korte stuk van het Canal du Centre vertegenwoordigen het hoogtepunt van toegepaste technologie bij de aanleg van kanalen. Van de acht hydraulische liften die aan het einde van de 19de eeuw zijn gebouwd, zijn dit de enige in de wereld die in hun originele staat behouden zijn. Samen met het kanaal zelf en de bijbehorende bouwwerken vormen ze een compleet voorbeeld van een laat-19de eeuws industrieel landschap. Lift nummer 1 werd voltooid in 1888. De andere werden dertien jaar later aangelegd. Deze vertonen een aantal aanpassingen op het oorspronkelijke ontwerp, alhoewel het principe hetzelfde is gebleven.

op de werelderfgoedlijst sinds 1998

bezocht in augustus 2012

0009: nationaal park Pingvellir (Ijsland)

Pingvellir is het nationale park waar de Alping - een openluchtvergadering waar heel Ijsland vertegenwoordigd was - voor het eerst samenkwam in 930 en in 1798 voor het laatst gehouden werd. Twee weken per jaar stelde de vergadering wetten vast - die werden beschouwd als een afspraak tussen vrije mannen - en loste geschillen op. De Alping heeft voor de mensen van Ijsland een diepe historische en symbolische betekenis. Het werelderfgoed omvat het nationale park Pingvellir en de resten van de Alping zelf: fragmenten van ongeveer 50 hokjes van plaggen en steen. Men denkt dat er ondergronds resten uit de 10de eeuw liggen. De locatie omvat ook resten van landbouw uit de 18de en 19de eeuw. Het park laat zien hoe het landschap 1000 jaar lang werd beheerd.

op de werelderfgoedlijst sinds 2004

bezocht in juli 2013

0008: Oude Centrum van Galle met fortificaties (Sri Lanka)

Galle werd in de 16de eeuw gesticht door de Portugezen en bereikte het hoogtepunt in de 18de eeuw voor de komst van de Britten. Het is het beste voorbeeld van een door Europeanen gebouwde versterkte stad in Zuid- en Zuidoost-Azië. Deze versterkte stad die werd beschermd door een zeemuur die in 1729 werd voltooid, heeft maar enkele veranderingen ondergaan. Binnen de verdedigingsmuren met veertien bastions is de oppervlakte 0.52 km². De stad werd ontworpen met een regelmatig schaakbordpatroon dat werd aangepast aan het terrein, waardoor de perifere noord-zuidstraten evenwijdig lopen met de wallen en niet met de centrale verkeersaders. Zoals hoort bij een versterkte stad namen de residentie van de commandant, het arsenaal en het kruithuis een belangrijke plaats in bij het oorspronkelijk ontwerp.

op de werelderfgoedlijst sinds 1988

bezocht in augustus 2013

0007: Sinharaja Rainforest (Sri Lanka)

Sinharaja is het laatste gebied met levensvatbaar tropisch oerwoud. Deze smalle strook golvend terrein bestaat uit een reeks bergkammen en valleien. Er zijn twee hoofdtypes bos te onderscheiden: restanten van bossen met Diperocarpaceae komen voor in de dalen en lage hellingen. Secundair bos en struikgewas zijn te vinden waar het oorspronkelijke bos is aangetast door zwerflandbouw en op andere plaatsen heeft het woud plaatsgemaakt voor rubber- en theeplantages. Het woud van Mesua en Doona is de climaxvegetatie voor het grootste deel van het reservaat. Meer dan 60% van de bomen is endemisch en veel ervan worden beschouwd als zeldzaam. Er is veel endemisch wild en vooral vogels, terwijl het reservaat ook ruim 50 % van de endemische zoogdier- en vlindersoorten herbergt naast vele soorten insecten, reptielen en zeldzame amfibieën.

op de werelderfgoedlijst sinds 1988

bezocht in augustus 2013